Լաս Վեգասի մշակութային միջոցառումները

Ապրիլի 28-ին Լաս Վեգասի ս․ Կիրակոս եկեղեցում տեղի ունեցավ «Մեր մեծերը» խորագրով վերջին՝ 14-րդ երեկոն։

Առաջին մասը նվիրված էր հայտնի բանաստեղծ, գրող, թարգմանիչ և քաղաքական գործիչ Գեղամ Սարյանին, իսկ երկրոդ մասում հնչեցին երգեր, որոնց խոսքերի և երաժշտության հեղինակը երեկոյի հիմնադիր Լաուրա Խլղաթյանն էր։

Հանդիսության ընթացքում իրենց գեղեցիկ ձայնով հանդես եկան, ս․ Կիրակոս եկեղեցու նախկին հոգևոր հովիվ Տեր Նարեկ ավագ քհն․ Մատարյանը, <<Սեդա Թաջիրյան>>-ի անվան շաբաթօրյա դպրոցի ուսուցչուհիներ Ծովինար Մնացականյանը, Արմինե Մարտիրոսյանը և երիտասարդ երգչուհի Նոնա Աճեմյանը։

Բացի երեկոյի հիմնադիր կազմակերպիչ Լաուրա Խլղաթյանից, ասմունքով և թատերական ներկայացումով հանդես եկան նաև շաբաթօրյա վարժարանի 13 աշակերտ, որոնցից 2-ը վաղուց ավարտել էին դպրոցը։

Երեկոն ընթանում էր ջերմ ծափերի ուղեկցությամբ։ Հանդիսատեսները շատ ուրախ և գոհ էին։ Երկար ժամանակ չէր դադարում ծաղիկների նվիրումն ու շնորհակալական խոսքերի շռայլումը։

Իսկ մայիսի 18-ին տեղի ունեցավ Լաս Վեգասի <<Սեդա Թաջիրյան>>ի անվան կրթօջախի ավարտական հանդեսը։

Տեսնել էր պետք, թե ինչպե՞ս էին երգում, պարում, նվագում և արտասանում 2-14 տարեկան աշակերտները՝ բոլորն էլ շատ ոգևորված։

Միջոցառման ընթացքում աշակերտներն արտասանեցին հայրենիքին նվիրված ոտանավորներ, ներկայացրին աղ ու հացի արարողություն, խոսեցին ծիրանի ծառի, նռան, խաղողի, գինու, դպրության և հայրենիքի մասի։

Հանդեսը երզրափակեց դպրոցի տնօրեն Լաուրա Խլղաթյանն իր գրած բանաստեղծությամբ ներքոգրյալ բանաստեղծությամբ, որը վերածվել է նաևի երգի։

Երկիր իմ հայրենի

Ուզում եմ թռչել, հասնել հայրենիք,

Տեսնել Սևանը, Արցախն ու Սյունիք,

Փարվել Արագած լեռան լանջերին,

Գառնի, Գեղարդի պատերին՝ հին-հին։

Ուզում են նայել ես Երևանին

Արձանի մոտից Մայր Հայաստանի,

Ապա վեհաշուք լեռ Արագածին,

Որ հպարտ ու վես դիտում է չորս դին։

Հայր Արարատն էլ, թեկուզ և գերի,

Հսկում է անդորրն իր զավակների,

Իսկ ավետաբեր արագիլն, ահա՛,

Ճախրելով իջավ իր բնի վրա։

Ինչքա՜ն էլ խոսեմ ու պատմեմ այսպես,

Դաշտ, անտառ, այգի, ծաղիկներ պես-պես,

Իմ հայրենիքից զատվել չե՛մ ուզում,

Հոգիս նրանից կտրել չե՛մ ուզում։

Լաուրա Խլղաթյան

Լաս Վեգաս